-
1 σαβάκτης
A shatterer, destroyer, of a mischievous goblin who broke pots, Hom.Epigr.14.9: fem. pl. [full] σαβακτίδες· ὀστράκινα ζῴδια, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σαβάκτης
-
2 σαβακός
Grammatical information: adj.Meaning: `damaged, rotten', of inner organs (Hp.), `effeminate, womanish' (AP), = ὁ σαθρός. Χῖοι H.; on the meaning Luck Phil. 100, 275f.Derivatives: Beside σαβάξας (ptc. aor.) δια-σκεδάσας, διασαλεύσας H.; σαβάκτης m. "the shatterer", a house-goblin (Hom. Epigr. 14, 9), f. σαβακτίδες ὀστράκινα ζῴδια H.; adv. σαβακῶς αὑστηρῶς, ξηρῶς, τραχέως H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Unexplained. On the formation cf. μαλακός, τριβακός a.o. Improbable hypotheses by Grošelj Živa Ant. 1, 214f. (root bak- and reinforcing σα-). Older attempts, also to be rejected in Bq. -- Furnée 241 connects σαυκόν ξηρόν. Συρακόσιοι H.; so Pre-Greek?Page in Frisk: 2,669Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σαβακός
См. также в других словарях:
σαβακτίδες — Α (κατά τον Ησύχ.) «ὀστράκινα ζῴδια». [ΕΤΥΜΟΛ. Θηλ. τού σαβάκτης, με κατάλ. ίς, ίδος] … Dictionary of Greek
